อยู่รอดให้ถูกต้อง

หลายปีมาแล้ว ผมไปเป็น Lead เยี่ยมสำรวจภาควิชาหนึ่งในคณะเทคนิคการแพทย์ที่ศาลายา ตามมาตรฐาน MUQD ได้คุยกับอาจารย์ของหน่วยงานนั้นหลายท่านที่เชิญมาให้ผมสัมภาษณ์พร้อมๆกันอยู่นาน จึงได้สัมผัสความทุกข์ของอาจารย์เหล่านั้น ส่วนมากเป็นทุกข์ที่เกิดจากการมีปฏิสัมพันธ์กับผู้ร่วมงานที่มีความคิด มีความต้องการไม่ตรงกัน และไม่อาจปรับเข้าหากันได้

ตอนหนึ่ง อาจารย์ท่านหนึ่งที่ผมสัมภาษณ์ก็พูดว่า

"หนูจำคำพูดของอาจารย์ (หมายถึงผม) ได้ และประทับใจมาก ยังจำได้แม่นค่ะ ตอนนั้นอาจารย์พูดออกความเห็นในที่ประชุมบุคลากรของคณะฯว่า “......เราต้องทำหน้าที่ของเราเพื่อความอยู่รอดอย่างถูกต้อง......” หนูจึงต้องอยู่ต่อไปให้รอดอย่างถูกต้องค่ะ"

ผมก็ให้กำลังใจอาจารย์เค้า และแอบอุทานในใจเบาๆว่า!!! สิ่งที่ผมพูดวันนั้นนานมาแล้ว ยังมีคนจำได้อีกหรือนี่

ความหมายที่พูดต่อประชาคมทั้งคณะวันนั้น ไม่มีอะไรลึกซึ้งครับ ตรงไปตรงมา ต้องการเปิดมุมมองในการทำหน้าที่ของเรา ทั้งที่บ้านและที่ทำงาน หรือในสังคมวงกว้าง

ตัวอย่างเช่น....คนที่เป็นโจร ถ้าเขาคิดว่า เขามีหน้าที่ปล้น เขาก็ตั้งใจทำหน้าที่อย่างดีเยี่ยมด้วยการคิดค้นวิธีปล้นคนอื่น ด้วยวิธีการที่หลากหลาย สามารถบรรลุผลสำเร็จทุกครั้ง และทำให้เขาอยู่รอดได้ (ลอยนวล) ถามว่าถูกต้องไหม??? ผมว่าไม่ถูกต้อง แม้ตัวเองจะรอดด้วยการปล้นคนอื่น แต่ก็ไปสร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น อย่างนี้ไม่ถูกต้องครับ "คืออยู่รอดแต่ไม่ถูกต้อง สร้างความเดือดร้อนให้ผู้อื่น" วันนั้นคิดเท่านั้น

มาถึงวันนี้ ได้เห็นและได้เรียนรู้เพิ่มขึ้นว่า

 “บางคนทำงานหรือใช้ชีวิตโดยใช้ IQ มากเกินไป”

คือคนที่ทำงานโดยใช้ IQ หรือสมองที่เรียนรู้ความรู้ทางโลก ความฉลาดทางโลก เช่น วิทยาศาสตร์ จนรู้เรื่องนั้นดี และใช้ความรู้นั้นทำงาน ได้เงินทองมากมายมาเลี้ยงชีวิตจนตายก็ไม่หมด จึงมีโอกาสสูงที่คนแบบนี้จะเอารัดเอาเปรียบผู้อื่นอยู่เสมอๆเมื่อมีโอกาสและโดยไม่รู้ตัว

ได้เห็นบางคนมี EQ+ธรรม ต่ำ ไม่สามารถควบคุมอารมย์ของตัวเองได้ ขาดเข็มทิศนำทางชีวิตไปสู่ความสุขสงบ อย่างน่าสงสารและน่าเสียดาย ทั้งที่ได้โอกาสเกิดมาเป็นมนุษย์ที่มีความฉลาดทางโลกแล้ว

นั่นเป็นสภาวะที่ขาดสมดุลอย่างยิ่ง ระหว่างการมี IQ กับการมี EQ+ธรรม

คือ ผมคิดว่า ชาวเราควรมีทั้งสองอย่างให้สมดุล เราไม่อาจขาดอย่างใดอย่างหนึ่งได้ มันต้องสมดุล ไม่ใช่อยู่ตรงกลางระหว่าง IQ กับ EQ+ธรรม มันต่างกันครับระหว่างสมดุลกับอยู่ตรงกลาง สมดุลคือต้องมีทั้งสองอย่าง แต่ตรงกลางคือไม่มีทั้งสองอย่าง

ยิ่งชาวเรามี IQ สูง ก็ยิ่งต้องมี EQ+ธรรม ที่สูงมากตามไปด้วย

หาไม่แล้ว เราก็จะใช้ IQ ของเราไปในการแสวงหาประโยชน์ใส่ตนอย่างสุดเหวี่ยง อยู่ในความมืดสีขาวคือความมืดที่โอบล้อมด้วยกิเลศอย่างแท้จริง จนตัวเองหลงไปว่านั้นคือสิ่งที่ดีแล้วสำหรับชีวิต มองไม่เห็นบาปบุญคุณโทษและเวรกรรม

ชาวเราเป็นเช่นนี้ไหมครับ 
      อย่าคิดว่า ทำงานโดยใช้สมองทางโลกอย่างเดียวจะดีเลิศประเสริฐศรีนะครับ
      อันตรายนะครับ

ต้องทำงานเพื่อความสวยงามและเกิดความเจริญงอกงามของส่วนรวม ไม่ต้องถามว่า ทำแล้วเราจะได้อะไร เพราะจะเกิดความลังเลในการทำให้ดี ถ้าทำเพื่อส่วนรวมให้ดีแล้ว ก็ดีแล้ว แค่นั้น