(396 ครั้ง)
เมื่อวันอาทิตย์ที่ 2 เมษายน 2560 นักศึกษารังสีเทคนิค รุ่นที่ 1 คณะรังสีเทคนิค จัดพิธีมอบติ้งและหัวเข็มขัด คณะรังสีเทคนิค มหาวิทยาลัยรังสิต โดยเชิญผมไปเป็นประธานในพิธี พร้อมด้วยคณาจารย์คณะรังสีเทคนิคทุกคน
ผมรู้สึกยินดี มีความสุข ที่ได้เห็นพัฒนาการในช่วงเวลาร่วม 8 เดือนของรังสีรังสิตรุ่น 1 ดีขึ้นอย่างน่าภาคภูมิใจ จนมาถึงวันนี้
ในระหว่างพิธีการ ในใจผมนึกย้อนไปถึงเมื่อราวปี 2514 ที่ผมเป็นนักเรียนชั้น มศ.4 ของโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา พญาไท กรุงเทพมหานคร
อย่างที่ทราบกันดีว่า การสอบเข้าเรียนในโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา พญาไทนั้นมีการแข่งขันสูงมาก ผมก็ดีใจที่สอบเข้าได้ แต่ตอนที่เริ่มเข้าไปเรียน ตอนนั้น ผมต้องแต่งชุดนักเรียนด้วยกางเกงขาสั้นสีดำ และเสื้อเชิ้ตสีขาว ไม่มีเครื่องหมายหรือสัญญลักษณ์อะไรที่บ่งบอกว่าผมและเพื่อนรุ่นเดียวกันเป็นนักเรียนโรงเรียนเตรียมอุดม แต่ก็ต้องไปเรียนที่โรงเรียนเตรียมอุดมตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์ เหมือนนักเรียนเถื่อน อยากจะซื้อเข็มพระเกี้ยวมาติดที่อกเสื้อก็ทำไม่ได้ เพราะถูกห้ามไว้ เวลาเดินไปตามที่ต่างๆแถวสยามสแควร์และที่อื่นๆก็เสียวเหมือนกัน เพราะในสมัยนั้น มีความขัดแย้งและทะเลาะวิวาท ไล่ตีกัน ระหว่างนักเรียนของโรงเรียนบางโรงเรียน ก็คงไม่ต่างจากสมัยนี้เท่าไรนัก
ราวๆหนึ่งภาคเรียนที่ได้เป็นนักเรียนเถื่อน รู้สึกแปลกเหมือนกัน หลังจากนั้นโรงเรียนได้ทำพิธีมอบเข็มพระเกี้ยวสำหรับให้นักเรียนใหม่ทุกคนติดที่หน้าอกเสื้อ เพื่อเป็นเครื่องหมายแสดงความเป็นนักเรียนโรงเรียนเตรียมอุดม
ในวันที่รับเข็มพระเกี้ยวจากอาจารย์ ตื้นเต้นมากครับ มีมนต์ขลังประหลาดเกิดขึ้นในใจ นี่เรากำลังเป็นนักเรียนของโรงเรียนเตรียมอุดมเต็มตัวแล้ว เหมือนฝันไป ความรู้สึกรักและภาคภูมิใจในเกียรติภูมิของโรงเรียนเตรียมอุดมจากที่เคยมีอยู่แล้ว ยิ่งมีมากขึ้นเป็นทวีคูณ
จึงรู้สึกได้ว่า การรับมอบเข็มพระเกี้ยวจากอาจารย์ ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ หรือทำแค่เป็นเหมือนพิธีกรรมที่ทำๆกันไปอย่างนั้น แต่ว่า มันเป็นกระบวนการที่ตั้งใจทำอย่างดีเป็นขั้นเป็นตอน นำไปสู่การสร้างพลังงานขับเคลื่อนบางอย่างให้เกิดขึ้นในใจของนักเรียน ซึ่งผมรู้สึกอัศจรรย์มาก
มาถึงวันนี้ พ.ศ. 2560 วันที่ต้องมาเป็นประธานในพิธีมอบติ้งและหัวเข็มขัด ให้นักศึกษารังสีเทคนิครุ่นที่ 1 ของคณะรังสีเทคนิค จึงย้อนนึกไปถึงเรื่องนี้ และขอนำมาถ่ายทอดเรื่องราวสมัยที่ผมเป็นนักเรียนให้นักศึกษาและชาวเราได้ทราบถึงความภาคภูมิใจที่ผมเคยสัมผัสเมื่อ 46 ปีที่แล้ว และยังอยู่ในความทรงจำอย่างชัดเจน และผมคิดว่าความหมายในครั้งอดีตนั้น ไม่แตกต่างกับปัจจุบันในครั้งนี้
สำหรับนักศึกษารังสีรังสิตรุ่น 1 ติ้งและหัวเข็มขัด เป็นสัญลักษณ์ทางรังสีที่สำคัญ ให้เรานักศึกษาได้ภาคภูมิใจในเกียรติภูมิของคณะรังสีเทคนิค มหาวิทยาลัยรังสิต ตระหนักถึงจุดมุ่งหมายของเรา ที่ได้ก้าวเข้าสู่ครอบครัวรังสีเทคนิค ซึ่งไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่ใครๆก็ทำได้
เมื่อใดก็ตามที่รู้สึกท้อถอย จะด้วยสาเหตุอะไรก็สุดแท้แต่ ขอให้นักศึกษานึกถึงวันนี้ วันที่ได้รับมอบติ้งและหัวเข็มขัดจากอาจารย์ เพื่อให้เกิดพลังผลักดันก้าวหน้าฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆ ด้วยความวิริยะ อดทนอดกลั้นอย่างที่สุด มุ่งสู่จุดหมายจนสำเร็จสมดังที่ตั้งใจไว้
